Leven van Licht en Liefde - Wat is prana?

Op dit bifurcatiepunt, het kruispunt in de ontwikkeling van de mensheid is het wel handig als je je al wat losweekt van wat voor jou ooit werkelijkheid was, maar eigenlijk een illusie blijkt te zijn. Vertrouw op je innerlijke stem en heb de moed om verder te lezen.

Wat is Prana volgens mij

Prana komt uit het Sanskriet (oudste levende Indo-Europese taal) en betekent vitale levensenergie. Het is universele levensenergie waar alles en iedereen uit bestaat en ook nodig heeft om te kunnen bestaan. Naargelang de cultuur, wetenschappelijke achtergrond of religie wordt het anders genoemd. Enkele gangbare andere benamingen zijn het Chinese chi, het Japanse ki, het Griekse pneuma, het Latijnse spiritus vitalis of spiritus mundi, logos, arché, obaia, kundalini, oerstof, lichtquark, (bio)fotonen, higgs-deeltje, morfogenetisch veld, nulpuntenergie/zero point field, vril, od, orgone energie, universeel bewustzijn, akasha, ether, ziel, heilige geest, atman, manna, god, het godsdeeltje en allah.

Hier een tussendoor weetje, om misverstanden betreffende de laatste benaming voor te zijn; “wist je dat God in het Arabisch, Allah betekent? Arabisch sprekende joden en christenen gebruikten het woord Allah al voor de Islam bestond. In mijn ogen spreken ze allemaal over hetzelfde niet tastbare wonder. Er schijnen wel meer dan 100 benamingen voor te zijn en al sinds mensen heugenis, fascineert dit fenomeen de gemoederen. Waar mij de benaming, kwintessentie erg aanspreekt vanwege de betekenis als zijnde “de kern van iets”, geef ik er een creatieve draai aan en vertaal het als “de bron van alles”. Voor mij zijn de mooiste woorden die er voor gebruikt worden, licht en liefde. Maar voor het gemak schrijf ik hier en in mijn boek over prana, als verzamelnaam.

Als creatief filosoof en yoga-juf houd ik me al jaren bezig met prana. Het is voor mij een informatie dragende trilling waarmee alles in de natuur met elkaar verbonden en bezield is, van de banaan, de aap, de boom, het onkruid, het zandkorreltje, de rots en uiteraard ook wij, de mens. Het verschil in waarneming heeft te maken met de verschillende frequenties waarmee het trilt. Des te hoger de frequentie hoe meer verbonden met het zogenaamde universele bewustzijn. Persoonlijk noem ik het universele liefde. Als ik ervaar hoe het in mijn lichaam stroomt, pulseert en danst, loopt mijn hart letterlijk over en ontstaan er tranen van eerbied in mijn ogen. Ik zeg dan altijd, mijn hart stroomt weer over. 

Wij nemen het op via de ogen, de adem, ons spijsverteringskanaal en onze huid. In feite is het de energie waar wij uit bestaan, een grens trekken is een beetje lastig en ook compleet overbodig. Laten we het vooral niet te moeilijk maken. Het is te klein om met het blote oog te zien, maar het schijnt eruit te zien als minuscuul kleine lichtbolletjes. Er zijn mensen die het wel kunnen zien en ik denk dat de mensheid naargelang we meer bewust worden, het allemaal kunnen gaan zien. Die onbenutte hersengebieden moeten toch ergens goed voor zijn, nietwaar!?

In mijn ogen is het licht en voelt het aan als universele liefde als het vrij stroomt. Het soort liefde waar ik mijn hele leven naar gezocht heb, voorbij aan tijd en ruimte. Het licht dat alles en ieder met elkaar verbindt. Het is naar mijn mening als bescheiden creatief filosoof, allemaal, het tastbare en het niet tastbare, deel van één verbindend, informatie dragend veld. Waar komt het vandaan, dat is de grote vraag. Misschien van de zon of de sterren. Dit zou in ieder geval de werking van het leven, warmte en energie spenderende wondertje verklaren. Ieder woordje, naampje of etiketje dat je erop plakt is te weinig en nietszeggend om het niet tastbare wonder te kunnen bevatten. Ieder woord zou oneerbiedig zijn tegenover het oneindig intelligente en fascinerende wat ons en alles vorm geeft en bezielt.

Terwijl ik dit aan het schrijven ben, komt bij mij ook de gedachte op, dat het ook niet in een woord te vangen is. Het is een klank en daar verschijnt al de mantra AUM, ook wel OM of OHM genoemd. Ja dat zou het goed kunnen zijn, de klank waaruit alles ontstond. Wereldwijd chanten (zingen) miljoenen mensen deze mantra ongeacht cultuur of religie. Het bijbehorende symbool Omkar, heeft mij altijd gefascineerd en heb ik in de vorm van een medaillon jaren om mijn nek gehad.

Omkar (Sanskriet) is een symbool dat verschillende uitvoeringen kent, waarvan de Hindoeïstische variant het bekendst is. De meeste mensen kennen het symbool als Om, dat een mystieke of heilige lettergreep is in de Dharmische religies.

De kennis over prana en de quantumwereld staat op dit moment nog in de kinderschoenen en ik hoop dat deze verloren gegane wijsheid binnenkort weer aan het licht komt. Dit zal voor de gehele mensheid een grote stap zijn naar de herinnering van waar we vandaan komen, wie we zijn en wat ons te doen staat. Vooral het inzicht in het eenheidsbewustzijn zal de sleutel tot vrede op aarde zijn. Gelukkig staan we aan de vooravond van de verschuiving van het duale bewustzijn naar het eenheidsbewustzijn.

„Het is liefde, wat de wereld bij elkaar houdt“ zei Goethe eens, en daar doelde hij zeker niet op de romantische liefde. Persoonlijk ervaar ik het net zo als hij. Wat voor naampje we eraan geven is niet belangrijk, in ons hart weten we allemaal de waarheid. Daarom spreekt de Maya begroeting, In lak'ech, mij ook zo zeer aan, het betekent 'ik ben een andere jij'. De Maya’s wilden met deze begroeting zeggen dat wij allen één zijn en leven vanuit verbinding.